De vraag is fout gesteld, wanneer we vragen naar de zin van het leven.
Het leven is het, dat vragen stelt.
Viktor Frankl
De titel van dit blog is waarschijnlijk wat verwarrend. Want is zingeving niet juist waar de meeste mensen naar op zoek zijn? Zingeving in hun bestaan. Want zonder zingeving ervaren we het leven als leeg. Maar wie of wat plakt deze labels op het bestaan? Dat is de mind. De mind moet namelijk overal een concept van maken. Iets moet zin hebben, er wordt een verklaring gezocht voor dat wat er gebeurt. Maar het leven zelf gebeurt gewoon. Zonder dat het een doel moet hebben of nuttig moet zijn.
Jarenlang was ik op zoek naar zingeving. Wat was het doel van dit bestaan? Wie was ik als ik me niet nuttig maakte? Als ik niet iets bereikte? Maar wat ik ontdekte was dat de zin van het leven de zin in het leven is. En niet een zin die weer een gedachte construct is. Nee de levenskracht die er zin in heeft. Die door jou heen beweegt. Die ook alles om jou heen in beweging brengt. Zoals een vogel vliegt en gras groeit.
Durf jij het leven te leven zonder er betekenis aan te geven? Zonder in de valkuil van de mind te stappen die niet anders kan dan naar verleden of toekomst te kijken? Dit betekent niet dat we vanuit diezelfde mind de mind gaan bevechten. Zien hoe de mind zijn dansje doet is genoeg. Werkelijk stil worden.
Lukt dit niet, dan zijn de vragen van Byron Katie een mooie tool. Ja, je vertrekt dan vanuit diezelfde mind, maar door echt te mediteren op de vraag “is het werkelijk waar?” kom je ook bij dat stille zien waarin alle bewegingen van de mind vogelvrij zijn en geen betekenis meer hebben. Dan wordt je geleefd. Niet, zoals deze vaak wordt gebruikt, door van alles dat moet. Nee, je wordt dan door de levensenergie geleefd. Het bestaan zorgt dan voor je. Wat niet betekent dat je dan niets meer doet. Er is alleen niets meer na te streven. Je bent dan energie in beweging. Werkelijk vrij om het leven te leven!
