“Groeien is springen in het onbekende, telkens weer”
-ingspire

Het grootbrengen van intense kinderen is continu aan verandering onderhevig. Hebben ze het ene moment je hulp nodig, het andere moment willen ze het zelf doen. Dit vraagt van jou steeds weer afstemming. In het moment open staan en mee bewegen.

Zo heeft onze jongste een zeer sterke drang naar autonomie. Wil het liefst zo veel mogelijk zelf doen en bepalen. Maar er zijn ook opeens momenten dat hij hulp wil. En dat lastig vragen vindt. Dus dan krijgen we opeens een commando. Dan dus zien dat hij moe is en even hulp nodig heeft helpt al. Maar uiteraard leggen we hem dan ook rustig uit dat wij net als hij beter gedijen bij een vraag dan met een ‘moeten’.

Onze oudste zit echter weer in een heel andere fase. Hij is dit jaar op de middelbare begonnen. En had werkelijk waar geen idee hoe hij dat met huiswerk en leren moest doen. Kon rechtstreeks naar de vragen gaan en concluderen dat hij het niet wist. Zonder ook maar de tekst ingekeken te hebben. Hier kwam hij kennelijk op basisschool mee weg en hij moest nu dus opeens leren leren. Dit vroeg van ons best even wat tijd en aandacht want hij onderschatte het werk behoorlijk. Nu twee maanden verder ben ik bijna verbaasd maar met name onder de indruk van de enorme groei die hij heeft doorgemaakt. Na een goede toetsweek is hij nu een week op skitraining in Landgraaf. En appt hij net dat hij met leraar heeft afgesproken vanuit Landgraaf zijn SO biologie zo meteen te gaan maken. Waarop ik nog vroeg of hij wel tijd had gehad om te leren hiervoor. Maar ik mag het kennelijk dus alweer gaan loslaten. Waar hij ons paar weken geleden dus nog nodig had is dat nu al niet meer.

De ontwikkeling van kinderen vraagt van jou als ouder keer op keer een omschakeling. Kan me herinneren dat toen ze heel klein waren ik steeds dacht het net door te hebben en dan waren ze of al weer verder of was het in ieder geval alweer anders. Het is dus eigenlijk continu balanceren tussen ruimte geven en loslaten of juist begeleiden en helpen. Veel ouders hebben een voorkeur voor het ene of het andere. De ene is namelijk vaak juist beter in het verzorgende, het willen helpen, nodig zijn. De andere ouder zijn stijl is vaak juist weer wat luier, meer aan kind overlaten, uitdagen, etc. Vaak zie je in ouderparen dan ook dat beiden vertegenwoordigd zijn. Zal niet zeggen dat de vrouw meer de verzorgende rol neemt en de man de wat meer uitdagende rol, want bij ons is dat namelijk precies omgekeerd ?

Kinderen hebben om vertrouwen op te doen beiden nodig. Zoals de door mij vaak geciteerde quote luidt: trust = a secure base + stretching.

Richt je je op een van de twee dan wordt a secure base snel betutteling. En wordt stretching snel het kind overvragen. Om de balans te vinden kun je jezelf als ouder steeds weer de vraag stellen: wat zou ik vanuit vertrouwen doen?

Dan sta je open om in het moment te reageren op dat wat je kind nodig heeft.

P.S. Wil jij ook meer leren over hoe je makkelijker de ontwikkeling van je kind kan volgen? Meld je dan hier aan voor de gratis Bewust Ouderschap Online Course.

Start vandaag met het verbeteren van de relatie met je kind.

Download de gratis bewust ouderschap course

You have Successfully Subscribed!