Surrender to what is
Let go of what was
Have faith in what will be
Sonia Ricotti
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven. De reden daarvoor is dat er weer van alles gebeurde op het thuisfront. Mijn jongste 2 kinderen zijn namelijk na de krokusvakantie van school gewisseld. En niet een school in de buurt helaas. Wat betekent dat wij iedere dag op en neer moeten pendelen nu. Maar wat heb ik er een blij, middelste kind voor terug. En de jongste moet nog even wennen maar zien we ook al opbloeien.
Bovenstaande quote beschrijft echter wel goed mijn proces hierin. Waar ik de afgelopen jaren nog probeerde op de oude school passender onderwijs te creëren stond dit jaar meer in het teken van overgave. Ik zag mezelf de stappen nemen naar die andere school toe. Een proces waarin je gewoon de ene voet voor de andere zet, mee beweegt met wat zich aandient, en vertrouwen hebt in een goede afloop. Hoe pijnlijk ik het ook vind dat ze nu niet meer om de hoek wonen van school, met bijbehorende impact op hun sociale leven.
Lang probeerde ik toch nog een vorm van controle te houden. Iets wat we vaak doen als er angst bij komt kijken. En die was er inderdaad wel, want ik zag dat het niet goed ging met de kinderen, waardoor ik mij zorgen ging maken. En hard mijn best ging doen dit op te lossen.
Maar zoals Erik van Zuydam zo mooi zegt: Hoe meer je probeert controle te krijgen op het leven, des te meer het leven je de boodschap zal geven dat het niet te controleren valt. Wat niet betekent dat je alles maar laat zoals het is. Als iets je niet bevalt heb je uiteindelijk 3 opties: accepteren, proberen te veranderen, of dus uit de situatie stappen. Aangezien ik de situatie voor de kinderen niet kon accepteren en veranderen ook niet lukte restte ons dus geen andere keus. Dat is uiteindelijk wat accepteren ook is. Meebewegen met wat is in plaats van er tegen strijden. Met wel soms de pijn van loslaten. Loslaten van wat ooit was. Soort rouwproces waar we doorheen zijn gegaan. Maar toen onze middelste zelf zo duidelijk ook aangaf te willen wisselen gaf dat wel bevestiging en vertrouwen in dat dit de goede keus is.
Ik kijk dan ook vol vertrouwen en nieuwsgierigheid naar wat het leven ons de komende jaren weer gaat brengen. Want de quote: ‘life is what happens while you’re making other plans’ is me dit afgelopen jaar weer eens erg duidelijk geworden. Waar we namelijk voor een jaar naar Barcelona zouden verhuizen (wat door Corona niet door is gegaan) zitten we nu opeens in Zeist ???? Benieuwd wat het leven nog meer voor ons in petto heeft!