“Be thankful for what you have; you’ll end up having more.
If you concentrate on what you don’t have, you will never, ever have enough.”
– Oprah Winfrey
Iedereen heeft behoeften. De vraag is echter, laat jij je leiden door volwassen behoeften of door onvervulde kind behoeften? Waarschijnlijk zal je zeggen, volwassen behoeften, maar is dit echt waar?
Uiteindelijk zijn er maar een paar echte volwassen behoeften, namelijk de primaire fysieke behoeften om te overleven. Dus slapen, eten en veiligheid. Ik durf te zeggen dat de meesten van ons in deze behoeften vervuld worden. Als kind hadden we echter ook nog behoeften zoals vertrouwen, waardering, erkenning, sociaal contact, liefde en aandacht. Aangezien bij velen van ons deze kind behoeften in meer of mindere mate onvervuld zijn gebleven, ervaren we in onszelf een tekort. En in plaats van dat we ons bewust zijn van deze pijnlijke gevoelens van onvervulde behoeften, gaan we proberen dit als nog in het heden vervuld te krijgen. We proberen dat wat we gemist hebben als nog te ervaren en onze partner, kinderen, werkgever etc. worden geacht deze behoefte te vervullen. Maar dat gaat nooit lukken, want het is oude pijn. Dit maakt ook dat mensen ervaren dat ze teleurgesteld raken, het is namelijk nooit genoeg. En om deze pijn niet te voelen gaan we dingen doen zoals extra hard werken, sporten, eten, roken, drinken, etc.
Veel van deze onvervulde behoeften zijn ontstaan in de kindertijd, als gevolg van ouders met eigen onvervulde behoeften. Deze onvervulde behoeften worden op het kind geprojecteerd en als ouders willen we dat deze behoeften als nog worden vervuld. We willen dat onze kinderen ons respect en waardering geven, naar ons luisteren etc. Maar kinderen zijn niet bij ons om onze behoeften te vervullen. Wij zijn er om hun behoeften te vervullen. Hoe zou het zijn als we het eens zouden omdraaien en onze kinderen de waardering, erkenning, respect ed. te geven die wij zelf zo gemist hebben? Dus van nemen naar geven. Hoe zou het zijn om je aandacht te verplaatsen van je eigen onvervulde behoeften naar hoe kan ik de behoeften van anderen vervullen?
Dit is echter lastig zolang we een tekort in onszelf blijven voelen en uit angst voor onvervulde behoeften blijven handelen. Dan zien we namelijk niet wat we wel hebben, dat wat het leven ons wel gegeven heeft en waar we dankbaar voor kunnen zijn. Dankbaarheid is echter de weg naar geluk. Dit vloeit voort uit de bereidheid te kijken naar wat er wel is. Dit vraagt om een andere mindset en dat vergt bewustwording en oefening. Er is namelijk altijd meer niet-probleem dan wel probleem maar cultureel bezien zijn wij getraind om ons bezig te houden met wat niet goed is. Ook ons onderwijs is hierop gericht, zo staat er meestal op een proefwerk het aantal fouten i.p.v. het aantal goede antwoorden.
Dankbaarheid is niet een of ander trucje, waarbij je de hele dag overal ‘dank je wel’ voor zegt. Dankbaar zijn, geeft je leven een ander perspectief. Het is een mindset, positief en oplossingsgericht. Het gaat er namelijk om dat je vrede sluit met jezelf en je omgeving en jezelf het waard vindt om je te richten op dat wat je blij maakt. Dit betekent niet dat je pijnlijke of negatieve gevoelens moet gaan wegstoppen. Het is belangrijk dat alles er mag zijn en je allereerst accepteert wat er is. Maar vervolgens heb je de keuze waar je je aandacht op richt. Want dat wat je aandacht geeft groeit. Verleg je aandacht naar dat wat je beter doet voelen, dan verander je daarmee je brein en met dat veranderde brein verander je weer je stemming en je gedrag. Een positieve houding zorgt er op zijn beurt weer voor dat je meer in mogelijkheden gaat denken dan in onmogelijkheden.
Om jezelf te oefenen in dankbaarheid kun je kiezen uit verschillende methodes. Zoals bijvoorbeeld het bijhouden van een dankbaarheidsdagboek of het benoemen van iets tot je dankbaarheidsaandenken. Maar ook mindfulness kan je helpen om je bewust te worden van je negatieve of wel positieve gedachten. En mocht je merken dat er best wel veel klagende of negatieve gedachten door je hoofd gaan, gebruik dan ook eens de techniek van Byron Katie, The Work. Hiermee stel je jezelf in staat de waarheid van deze negatieve gedachten in twijfel te trekken en te onderzoeken hoe je je zou voelen als je deze niet zou geloven. Om ze tot slot om te draaien en te ervaren wat dit met je gevoel doet. Zo word je je bewust dat je altijd een keuze hebt op welke gedachten en gevoelens je je aandacht wil richten.
It’s not happiness that brings us gratitude, it’s gratitude that brings us happiness.
Want als je meer wilt in je leven, moet je eerst zien hoe overvloedig je leven al is en hoe gezegend je al bent!
